بررسی افتتاحیه جشنواره فیلم کن ۲۰۱۵ با حضور سینما گران

شصت و هشتمین جشنواره کن شب پیش با نمایش فیلم «سربلند ایستادن» درامی فرانسوی درباره یک قاضی با بازی کاترین دونو که سعی می کند یک نوجوان مشکل‌دار را راهنمایی کند، شروع شد.

بنابر گزارش سینما باکس به نقل از مهر، این دومین فیلم شب افتتاحیه در تاریخ ۶۸ ساله کن بود  که کارگردانی آن را یک زن (امانوئله برکو) برعهده داشت. قدرت زنان روی فرش قرمز کن نیز مشاهده شد و کاترین دونو ۷۱ ساله با حضور روی فرش قرمز در کنار بازیگر همراهش در این فیلم یعنی بنویی ماگیمه نشان داد هنوز یک نماد سینمایی بین‌المللی است.

در فهرست مهمانان شب نخست کن شماری از بازیگران مطرح هالیوود نیز حضور داشتند از ناتالی پورتمن که با نخستین تجربه کارگردانی‌اش با عنوان «قصه‌ای از عشق و تاریکی» در بخش رسمی حضور دارد گرفته تا نائومی واتس که با بازی در فیلم «دریای درختان» در بخش رقابتی حضور دارد، جولین مور برنده اسکار، لوپیتا نیونگ‌او و ایزابل روسلینی دختر اینگرید برگمن که تصویرش امسال پوستر جشنواره را مزین ساخته است. ستارگان چینی فن بینگ‌بینگ و آنگلابیبی نیز در میان چهره‌های مشهوری بودند که روی فرش قرمز حضور یافتند.  

فضای مراسم فرش قرمز در شبی گرم، خوشایند بود و با پخش ترانه‌هایی از گروه بیتلز و ترانه «هپی» فارل ویلیامز، مهمانان به سالن سینما راه می‌یافتند. با وجود این که مسئولان جشنواره پیشنهاد کرده بودند تا از گرفتن سلفی روی قرش قرمز خودداری شود، اما برخی مهمانان مسلح به آیفون‌هایشان موجب سرخوردگی راهنمایان مراسم شدند. گرفتن عکس تا داخل سالن سینما هم ادامه داشت.

آنها در سالن سینما هم وقت زیادی برای عکس گرفتن داشتند چون نمایش فیلم تا بیش از یک ساعت بعد آغاز نشد. جولین مور چهره‌ای بود که روی صحنه رفت تا به مهمانان حاضر در کن خوشامد بگوید و در ضمن جایزه سال پیشش را برای بازی در فیلم «هنوز آلیس» بگیرد. او سال پیش کن را زود ترک کرد و موفق نشد تا در مراسم اهدای جوایز سال ۲۰۱۴ شرکت کند. او گفت: باعث کمال افتخار است. هرگز تصور نمی‌کردم بتوانم از کن جایزه‌ای بگیرم.

او می‌تواند این جایزه را در دریف جوایزی که برای این فیلم دریافت کرد، از جمله جایزه اسکار که ماه فوریه گرفت، بگذارد.

پیش‌نمایش‌ها به میزبانی لمبرت ویلسون و با تصاویری برای تکریم از زنان در برابر و پشت دوربین شروع شد. ویلسون همچنین به فرمو ادای احترام کرد که در سالگرد ۱۲۰ سالگی سینما توسط برادران لومیر، نمایشگاهی تاثیرگذار برگزار کرده است.

گروه داوران امسال به ریاست برادران کوئن فعالیت می‌کنند که حضورشان با تشویق ایستاده مهمانان پس از نمایشی از فیلم‌های مشهورشان از «فارگو» تا «پیرمردان را سرزمینی نیست» همراه شد. این تشویق شامل حال دیگر گروه داوری هم شد که شامل جک جیلنهال، سینا میلر، خاویر دولان کارگردان «مامی» و گیلرمو دل تورو می‌شد. دمای داخل سالن به حدی بالا بود که رزی دی پالما بازیگر اسپانیایی که در گروه داوری نیز حضور دارد، در همه مراسم افتتاحیه خودش را باد می‌زد.

در میان بازیگران فرانسوی، گیوم گالینی، امانوئله دیووس، لیلا بکتی، ماری ژیلن، امانوئله برت، فلور پلرین وزیر فرهنگ، فردریک بردین رییس سی‌ان‌سی، سیلوی پیالات تهیه کننده و عبدالرحمان سیساکو کارگردان و آگنس ژویی کارگردان از جمله حاضران در این مراسم بودند.

در شصت و هشتمین دوره برگزاری جشنواره فیلم کن که امسال برای اولین سال ریاست آن را پی‌یر لسکور برعهده دارد و به جای ژیل ژاکوب نشسته است، تیری فرمو مدیر هنری تصمیم گرفت تا چند ماه پس از حمله تروریستی به مجله شارلی ابدو، جشنواره را با فیلمی فرانسوی که با بودجه کم ساخته شده شروع کند تا فیلمی با هزینه بالا از سینمای آمریکا- چنانکه کن در گذشته این کار را ترجیح می‌داد – تا به مسئولیت اجتماعی خود وفادار بماند.

«سربلند ایستادن» با پاسخ مثبت از سوی مخاطبان در شب اول مواجه شد و در انتها با تشویق ایستاده مهمانان که اشک در چشم داشتند، روبه‌رو شد. راد پارادو بازیگر جوان این فیلم نیز به عنوان یک ستاره نوظهور با اقبال روبه رو شد.

سقف -  مقاله بیس پایان نامه -  لوله پلی اتیلن  - تست جوش - دیزل ژنراتور

نقد و بررسی فیلم «والرین» در سینما علمی تخیلی

لوک بسون کارگردان مشهور فرانسوی با دین دیهان و کارا دلوینی در یک پروژه علمی تخیلی همراه می‌شود.

بنابر گزارش سینما باکس به نقل از مهر، «والرین» (Valerian) فیلمی اسطوره‌ای علمی-تخیلی است که فیلمبرداری آن اواخر امسال آغاز خواهد شد. لوک بسون که با فیلم اکشن «لوسی» موفقیتی بزرگ را تجربه کرد و بیش از ۴۵۰ میلیون دلار فروش را ثبت کرد، پروژه بعدی اش را معرفی کرد.

وی برای فیلم بعدی‌اش که اقتباسی از یک رمان علمی تخیلی گرافیکی به نام «والرین » است، با دین دیهان و کارا دلوینی همکاری می‌کند. او دیروز این خبر را در توییترش اعلام کرد.

بسون خودش فیلمنامه این فیلم را می‌نویسد و آن را فیلمبرداری می‌کند. همسرش ویرجین بسون سیلا نیز در این پروژه همکار وی خواهد بود.

در این فیلم که بر مبنای دو شخصیت اصلی به نام والرین و لورلین و در آینده زمین شکل می‌گیرد، دیهان در نقش شخصیتی بازی می‌کند که سفری در زمان را قبول می‌کند. نقش همکار مو قرمز او یعنی لورلین را دلوینی ایفا خواهد کرد. تهیه این فیلم اواخر امسال آغاز می‌شود تا تابستان ۲۰۱۷ اکران جهان خود را تجربه کند.

کتاب «والرین» بیش از ۱۰ میلیون نسخه در جهان فروخت و به ۲۱ زبان ترجمه شد. این کتاب در سال ۱۹۶۷ توسط پی‌یر کریستین و ژان کلود مزیره فرانسوی نوشته شده است.

سقف کناف - مشاوره پایان نامه - آبپاش هانتر - اسکلت فلزی

بازیگر فیلم «دختری با خالکوبی اژدها» و ایفا نقش خواننده مشهور اپرا

بازیگر سوئدی سه گانه «دختری با خالکوبی اژدها» (نسخه سوئدی) در فیلم زندگینامه ماریا کالاس، نقش این خواننده مشهور یونانی تبار اپرا را ایفا می‌کند.

بنابر گزارش سینما باکس به نقل از آنا، نومی راپاس قرار است در فیلم «کالاس» (Callas) ایفاگر نقش ماریا کالاس خواننده مشهور آمریکایی اپرا در میانه قرن بیستم باشد. این خبر در حاشیه شصت‌و‌هشتمین دوره جشنواره کن که امشب افتتاحیه آن برگزار میشود، اعلام شد.

فیلم «کالاس» را خانم نیکی کارو، فیلم‌ساز نیوزیلندی سازنده «نهنگ سوار» و «سرزمین شمالی» کارگردانی خواهد کرد. کارگردان نگارش فیلم‌نامه «کالاس» را نیز بر عهده داشته و آن را از کتاب زندگینامه‌ای نوشته آلفونسو سنیورینی با عنوان «بیش از حد مغرور، بیش از حد شکننده» اقتباس کرده است.

این فیلم زندگینامه‌ای بر محور ماجرای عاشقانه دو شخصیت یونانی تبار مشهور ساکن آمریکا در قرن بیستم، ماریا کالاس خواننده اپرا و آریستوتل اوناسیس ثروتمند که حدود دو دهه ادامه داشت، ساخته می شود. ماریا کالاس (با نام اصلی سوفیا سیسیلیا کالوس) متولد ۱۹۲۳ در منهتن نیویورک خواننده سرشناس و پر نفوذی بود که نقش‌های اصلی را در اپراهای وردی، پوچینی، دونیتزتی، روسینی، بلینی و واگنر در اپراخانه‌های اروپایی و آمریکایی مانند اسکالا، فلورانس، پاریس و نیویورک بود. وی در سال ۱۹۷۷ از دنیا رفت. به گفته گویدو دی‌آنجلیس، یکی از تهیه‌کنندگان فیلم «کالاس» این خواننده «فقط دلش می‌خواست زنی معمولی باشد؛ اما دریافت که نمی‌تواند چنین باشد. حال و وضع او با اسطوره‌های باستانی شباهت داشت.»

نومی راپاس متولد ۱۹۷۹ در سوئد برای ایفای نقش اصلی سه فیلم سوئدی «دختری با خالکوبی اژدها»، «دختری که با آتش بازی کرد» و «دختری که به کندوی زنبور لگد زد» به شهرت رسید و پس از آن در هالیوود با کارگردان‌هایی مانند ریدلی اسکات در فیلم «پرومتئوس» و گای ریچی در فیلم «شرلوک هولمز: بازی سایه‌ها» همکاری کرد. وی یک بار نامزد دریافت جایزه بفتا شده است.

سقف کاذب - انجام پایان نامه مدیریت - آبپاش مخفی شونده - ساخت سوله

بررسی بر نامزدهای جایزه اسکار ایتالیا

شماری از فیلم‌ های کاندیدای جایزه اسکار، در صف دریافت جایزه سینمایی دیوید دی دوناتلو (David di Donatello Award) که معادل اسکار سینمای ایتالیاست، قرار گرفتند.

بنابر گزارش سینما باکس به نقل از مهر، «تک‌تیرانداز آمریکایی»، «پسر بچگی»، «بردمن» از جمله فیلم‌ هایی هستند که در بخش فیلم‌های خارجی جوایز دیوید دی دوناتللو کاندیدا شده‌اند. هر سه این فیلم‌ها کاندیدای اسکار بودند و در بخش‌هایی موفق به دریافت جایزه اسکار شدند و در نهایت «بردمن» جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد.

در میان پنج کاندیدای بخش فیلم خارجی به جز این سه فیلم آمریکایی، فیلم «مامی» از سینمای کانادا نیز جای دارد که کاندیدای اسکار خارجی هم بود و فیلم «نمک زمین» از سینمای فرانسه و برزیل که کاندیدای اسکار در بخش مستند بود.

در میان کاندیداهای جوایز دیوید دی دوناتللو فیلم «ارواح سیاه» ساخته فرانچسکو مونزی با دریافت ۱۶ نامزدی در راس فیلم‌های تحسین شده جای گرفت. فیلم «شگفت آور جوان» ساخته ماریو مارتونه با ۱۴ نامزدی در بخش‌های مختلف در مکان دوم جای گرفته است. «مادرم» ساخته نانی مورتی نیز که در جشنواره کن به نمایش در می‌آید و «پسر نامرئی» ساخته گابریله سالواتوره هر یک با ۱۰ نامزدی دیگر فیلم های مطرح سال سینمای ایتالیا را تشکیل داده اند.

کاندیداهای بخش بهترین کارگردانی نیز شامل «ارواح سیاه» مونزی ، «قلب‌های گرسنه» ساوریو کوستانزو، «شگفت آور جوان» مارتونه ، «مادرم» مورتی و «آنها به مرغزارها باز می‌گردند» ساخته ارمانو اولمی هستند.

کاندیداهای بهترین فیلم اروپایی شامل «قصه‌های وحشی» دامین زیفرون و «تئوری همه چیز» ساخته جیمز مارش هستند. «لاکی» ساخته استیون نایت، «غرور» ساخته متیو مارکوس و «شکست چرخه شکسته شده» ساخته فلیکس فن گرونینگن دیگر فیلم‌های این بخش هستند.

مراسم اهدای جوایز ۱۲ ژوئن برگزار می‌شود. 

نقد و بررسی فیلم (Insurgent (2015

منتقد: جیمز براردینلی - امتیاز : ۵۰ از ۱۰۰

در نقدی که درباره «ناهمگون/Divergent»، نخستین فیلم از مجموعه چهارگانهای که «شورشی/Insurgent» دومین فیلم آن مجموعه محسوب میشود، منتشر کردم نوشتم، «ناهمگون برای ورود به یک دنیای جدید مدخل ارزندهای است. این واقعیت و جامعهای است که، با بررسی دقیق‌تر، می‌تواند عطش تماشا را در بیننده افزایش دهد.» در واقع، «ناهمگون» به نظر مقدمه داستانی بزرگ و چشمگیری است که انتظار داشتم (حداقل تا حدی) در «شورشی» روایت شود. متأسفانه، به نظر می‌رسد که «شورشی» به جای ایجاد ستون فقرات مسیر روایی این مجموعه داستان تنها در حد و اندازه یک خلأ پرکن ظاهر شده است. اتفاقات زیادی در طول زمان ۱۱۹ دقیقهای این فیلم رخ نمی‌دهند و آنچه هم رخ می‌دهد به طرز ناامیدکننده ای خیلی کلی است. «شورشی» برای سناریوی نزاری که نمایش می‌دهد بیش از حد طولانی است و کمتر وارد وادی شخصیت پردازی معنادار می‌شود و پر است از شخصیت‌هایی که خیلی ضعیف ساخته و پرداخته شده‌اند.

نقطه کانونی فیلم معادل دنیوی یک جعبه معمای چینی است: محفظه غیرقابل نفوذی که تنها توسط انسانی موسوم به «ناهمگون» که در هر پنج زمینه (دانش، شجاعت، از خودگذشتگی، رفاقت و صداقت) قدرتمند است و این را با موفقیت در چالش‌های مختلف سایبری اثبات می‌کند باز میشود. این مفهومی احمقانه است و عملکرد ناشیانه «شورشی» نمی‌تواند متقاعدمان کند که این صرفاً یک مک گافین نیست. رهبر دیکتاتور و بدطینت سابق دسته دانشمندان، ژانین (با بازی کیت وینسلت) این جعبه را در اختیار دارد و معتقد است که اسرار آن جعبه امکان اجرای تاکتیک‌های قلدرمآبانه وی را فراهم خواهند آورد. بنابراین، او تریس (با بازی شیلین وودلی) تنها «ناهمگونی» که توانسته رتبه ۱۰۰% را به دست بیاورد، پیدا و اسیر می‌کند. این منجر به مجموعهای از بازی‌های طولانی مجازی می‌شود که در آن‌ها تریس نقش فرعی را در جلوههای ویژه بازی می‌کند. این سکانس‌ها تا حدی شبیه بازی‌های ویدئویی در آمده‌اند و فاقد تعلیق یا تنش (دراماتیک یا غیره) هستند. آن‌ها فقط فیلم را طولانی و بیننده را کسل می‌کنند.

البته در فیلم چیزهای دیگری نیز وجود دارند. پناهنده‌هایی که در پایان «ناهمگون» از شهر گریخته بودند حال به دنبال راهی برای بازگشت و سرنگونی ژانین می‌گردند. در پایان آن فیلم، فور (با بازی تئو جیمز) مجبور با ایجاد ائتلاف ناخوشایندی با مادرش که قبلاً فکر می‌کرد مرده است، اِوِلین (با بازی نائومی واتس)، شد. داستان عشقی بین تریس و فور در درجه چندم اهمیت قرار گرفته است، گرچه این دو تا جایی که درجه PG-13 به آنها اجازه دهد با هم عشق بازی می‌کنند. به هر حال به نظر می‌رسد که کشش عشقی که در فیلم اول بین شیلین وودلی و تئو جیمز قوی جثه وجود داشت در جریان این دو فیلم از بین رفته است. تریس همچنین باید بر خیانت برادرش کالب (با بازی انسل الگورت) و پیتر دورو (با بازی مایلز تلر) که با ژانین متحد شده‌اند غلبه کند. (هر دو بازیگر اتفاقاً نقش عاشقان وودلی را در فیلم‌های قبلی‌اش بازی می‌کردند- تلر در «اکنون شگفت انگیز/The Spectacular Now» و الگورت در «بخت پریشان/ The Fault in Our Stars»).

یکی از بسیار نکات ناامید کننده در «شورشی» روش برخورد فیلمنامه با تریس است. گرچه ممکن است از نظر برخی مقایسه شخصیت وودلی با شخصیت کتنیسِ جنیفر لورنس در «بازی‌های مرگبار» منصفانه نباشد، اما به نظر من کاملاً هم به جا است چون این دو نقاط مشابه زیادی دارند. با این حال، در حالی که کتنیس در دومین قسمت از حماسه خود به تدریج رشد کرده و به درجه فرماندهی روی پرده رسیده، تریس پسرفت کرده است. گاهی اوقات، باعث می‌شود که احساس کنیم نقش مکمل را در «شورشی» بازی می‌کند و کمترین شاهدی دال بر رشد و پیشرفت او دیده می‌شود. وودلی بازیگر خوبی است و بیننده کماکان با این شخصیت همدلی می‌کند اما تریس نمی‌تواند از شر علامتی محوناشدنی خلاص شود. بسیاری دیگر از بازیگران این فیلم مانند کیت وینسلت و نائومی واتس بنابر دلایلی غیر از یک ضرورت خلاقانه در فیلم حضور دارند و همه چیز دست به دست هم داده تا مایلز تلر صحنههای فیلم را با آن پوزخند و بازی دوپهلویش از آن خود کند.

نمایش فیلم از دوران فرا آخرالزمانی شیکاگو خوب است گرچه گفتن چنین چیزی از پشت مه ناشی از تبدیل ضعیف فیلم از نسخه سه بعدی کار دشواری است. نظر رابرت شونتکه، کارگردان فیلم، لحاظ شده است. آن‌هایی که فیلم را در IMAX 3D می‌بینند بیشتر گیج خواهند شد. نسخه مقدماتی IMAX 3D (۱۰….۹….۸…..) یکی از بهترین کاربردهای سه بعدی تا به امروز در سینماها است ولی تماشای فیلم ضعیف «شورشی» در این سینما تنها نشان می‌دهد که این فیلم چقدر بد تبدیل شده است. «غیرقابل دیدن» واژهای است که به ذهن می‌آید و باور کنید که این اغراق نیست. اگر می‌خواهید این فیلم را تماشا کنید غیر از فرمت دو بعدی سراغ چیز دیگری نروید.

یکی از نکات مثبت فیلم این است که کشتن و خشونت در آن روند رو به رشدی را طی می‌کنند. وقتی پای اعدام دشمنانشان به میان می‌آید این شخصیت‌ها کوچک‌ترین شکی به دل راه نمی‌دهند. چندین مرگ غیرمترقبه در «شورشی» رخ می‌دهد و البته با شتاب غیرمعمولی این مرگ‌ها رخ می‌دهند. حال منتظر اوج این مجموعه در فیلم‌های سوم یا چهارم هستیم. بار دیگر در فیلم مرگی جعلی رخ می‌دهد که می‌توان آن را هم ادای دین و هم سرقت از نسخه Amok Time «پیشتازان فضا / Star Trek» (بستگی به این دارد که چقدر نسبت به سازندگان «شورشی» لطف دارید) در نظر گرفت.

«شورشی» بیشتر از آن که بد باشد ناشیانه است، اما از آن جهت ناامید کننده است که جهان سازی «ناهمگون»، که شرایط را برای اتفاقی پرشتاب‌تر از آنچه در این دنباله می‌بینیم هموار می‌کرد، را هدر می‌دهد. بر اساس سنت سایر فیلم‌های مختص نوجوانان، آخرین کتاب از این سه گانه، «وفادار/ Allegiant» به دو فیلم تبدیل شده است؛ حال باید صبر کرد و دید آیا آن فصل‌ها می‌توانند وعده نسخه اول را عملی کنند یا مانند این نسخه صرفاً برای به جیب زدن دلارهای سخت به دست آمده طرفدارانشان روی پرده می‌روند.

منبع ترجمه نقد: نقد فارسی

سقف کاذب - انجام پایان نامه مدیریت - آبپاش مخفی شونده- ساخت سوله