نقد و بررسی و امتیازات فیلم (The Hateful Eight (2015 -دی94

امتیاز کلی

میانگین امتیاز منتقدان بر اساس گزارش متاکریتیک - ۶۹

۶۹

امتیاز از ۱۰۰

فیلم The Hateful Eight به کارگردانی کوئنتین تارانتینو توانست از میان ۴۶ نقدی که توسط معتبرترین منابع نقد دنیا برای آن منتشر شده است، ۳۲ بازخورد مثبت، ۹ بازخورد متعادل و ۵ بازخورد منفی را تجربه کند و در نهایت میانگین امتیاز ۶۹ از ۱۰۰ را بدست آورد. (در ادامه می توانید یکی از نقدهای منتشر شده برای این فیلم به قلم جیمز برادینلی را مشاهده کنید)

امتیاز کاربران: ۴٫۹۳ ( ۴ رای)

منتقد: جیمز براردینلی - امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰

تقدیر و تحسین‌ها از فیلم «هشت نفرت انگیز»(The Hateful Eight) با افتخار این فیلم را به عنوان «هشتمین فیلم» کوئنتین تارانتینوی نویسنده و کارگردان معرفی می‌کنند. از زمان غافلگیر کردن دنیا با نخستین فیلم قدرتمند خود، «سگ‌های انباری»(Reservoir Dogs) ، حدود ۲۳ سال قبل، تاکنون تارانتینو بر اساس برنامه ریزی‌ها خود فعالیت کرده است و هرگز سعی نکرده با تولید سریع فیلم‌های پشت سرهم نام خود را بر سر زبان‌ها بیندازد. در نتیجه تا به الآن یک فیلم الکی و بی مصرف نساخته است. حتی کم فروغ ترین کارهایش (مانند بیل را بکش ۱ و ۲) حداقل جالب بوده‌اند. از میان کارگردان‌هایی که امروز فعال هستند، شاید فقط اسکورسیزی و نولان را بتوان به ثبات رویه‌ی او دانست.

البته، تارانتینو برای همه افراد جذاب نیست و وقتی که کارهایش را در نظر می‌گیریم، این امر به خوبی مشخص می‌شود. فیلم‌های تارانتینو دارای درجه hard-R هستند: و کلمات رکیک و خشونت گرافیکی در آن‌ها موج می‌زنند. افرادی که نمی‌توانند چنین چیزهایی را تحمل کنند قطعاً همچون هفت فیلم سینمایی قبلی او قادر به تماشای «هشت نفرت انگیز» نیز نخواهند بود. با این حال، برای هر فرد دیگری این یک فیلم هیجانی پر جنب و جوش، پر از پیچش‌های استادانه، دیالوگ‌های درگیر کننده و یک داستان به شدت سرگرم کننده هستند که باعث می‌شوند سه ساعت فیلم در لحظه ای برایشان به پایان برسد. بهترین فیلم سال؟ بله.

«هشت نفرت انگیز» ادای دینی است به وسترن‌های دهه ۱۹۶۰ میلادی. این فیلم که با دوربین ۷۰ میلی‌متری به‌همراه یک موسیقی ارکسترایی از انیو موریکونه، یک پیش درآمد کامل و یک تنفس ساخته شده است، ساختاری شبیه به برخی از بزرگ‌ترین فیلم‌های استودیویی اواسط قرن بیستم دارد. با این حال شباهت‌ها به همین جا ختم می‌شوند، چون محتوای «هشت نفرت انگیز» برای فیلم‌هایی که در طول این دوره ساخته شده‌اند بیش از حد سنگین است؛ حتی در مقایسه با زمانی که کدهای سانسوری^[۱] در آن دوره کنار گذاشته شده بود. به رسم تارانتینو فیلم در خون، کثافت، خشونت و بی حرمتی غوطه ور است. این فیلم قشنگی نیست اما به طرز وحشتناکی سرگرم کننده است. شوخی‌های رکیک در فیلم الا ماشاالله زیاد است- به قدری زیاد که برخی منتقدان که در مراسم مختلف جایزه می‌دهند این را یک کمدی تصور می‌کنند. من نمی‌خواهم تا بدانجا پیش بروم اما در فیلم صحنه‌هایی وجود دارند که علیرغم جدی بودن تارانتینو دارد شوخی می‌کند.

«هشت نفرت انگیز» به شش فصل تقسیم می‌شود. فیلم با دیدار دو جایزه بگیر معروف اواخر قرن نوزدهم در جاده ای در ویومینگ شروع می‌شود. سرگرد مارکیز وارن (ساموئل ال جکسون)، که از میان دو گزینه «زنده یا مرده» اعلامیه ها گزینه دوم را ترجیح می‌دهد، به دنبال سرپناهی است تا از کولاکی که هر آن ممکن است رخ دهد فرار کند. او جلوی کالسکه ای که توسط جان هنگمن روث (کرت راسل) کرایه شده است را می‌گیرد و درباره اجازه عبور با او مذاکره می‌کند. روث تنها نیست. او با خود یک زندانی دارد: دیزی دامرگ (جنیفر جیسون لی) که برای سرش ۱۰ هزار دلار جایزه تعیین شده است. بر خلاف وارن، روث ترجیح می‌دهد که زندانی‌هایش را زنده تحویل دهد. دلیلش هم این است که می‌خواهد خودش آن‌ها را دار بزند. قبل از رسیدن به ایستگاه بعدی در مینی هابرداشری، چهارمین مسافر سوار کالسکه می‌شود: سرباز یاغی و نماینده جدید کلانتر کریس مانیکس (والتر گاگینز) که چندان تمایل چندانی به نشستن کنار یک سیاهپوست در کالسکه ندارد.

در مینی، تازه واردها با چهار عضو دیگر هشت نفرت انگیز: باب مکزیکی (دمین بیچیر)، که موقتاً آنجا را می گرداند؛ جلاد اسووالدو موبری (تیم راث)؛ جو گاج (مایکل مدسن)، مردی کم حرف؛ و قهرمان جنگ ائتلاف ژنرال سندی اسمیترز (بروس درن) آشنا می‌شوند. این‌ها که برای فرار از طبیعت خشمگین به این مکان بسته روی آورده‌اند هر آن ممکن است با هم درگیر شوند. بخش عمده ای از «هشت نفرت انگیز» به بیان داستان تعامل بین این هشت تن، که همه آن‌ها خود واقعی خود را نشان نمی‌دهند، می‌پردازد.

اگر در فیلم‌های تارانتینو یک چیز وجود داشته باشد که بیننده انتظارش را دارد این است که در فیلم هیچ چیز قابل پیش بینی رخ نخواهد داد. غیرقابل پیش بینی بودن مهم‌ترین داشته مشهود در این شاهکار این کارگردان است. مهم نیست که قبلاً چقدر فیلم دیده‌اید یا چقدر با دیالوگ‌های این ژانر آشنا باشید، تارانتینو همیشه چیزی برای غافلگیر ساختن شما دارد و این بیش از یک بار در «هشت نفرت انگیز» رخ می‌دهد. این فیلم ظاهری وسترن گونه دارد، المان‌های نژاد پرستی دوران بعد از جنگ داخلی و عواقب آن را با هم ترکیب می‌کند، صحنه های خشن توام با شوخی سیاه مختص تارانتینو را ارائه می‌دهد و از دیالوگ‌های عجیب و غریب و گاهاً ناغافل هوشمندانه ای برای گره زدن همه چیز به هم استفاده می‌کند. در فیلم یک خیانت، یک معمای پلیسی، و یک تعلیق بسیار غلیظ وجود دارد.

مانند تمام کارهای تارانتینو، اینجا نیز بازیگران انرژی زیادی صرف می‌کنند. بازیگران عالی هستند- ترکیبی از تازه واردها و بازیگرانی که قبلاً با این کارگردان همکاری کرده‌اند. ساموئل ال جکسون در صدر گروه قرار دارد، این ششمین باری است که او با تارانتینو همکاری می‌کند [او تنها در «سگ‌های انباری» و «بیل را بکش ۱»(Kill Bill Volume 1) غایب بوده است]. بازی‌اش در این فیلم عمیق و همراه با بی حرمتی است، البته به حلاوت بازی اش در «پالپ فیکشن»( Pulp Fiction) نمی‌رسد. کرت راسل در بهترین نقش خود در کفش‌های جان وین ظاهر شده است و این دومین همکاری او بعد از بازی در قسمت «ضد مرگ» Grindhouse با تارانتینو است. بروس درن کهنه کار برای فیلم بین‌های قدیمی جذاب است. جنیفر جیسون لی تنها زن فیلم است، البته هیچ کس این اشتباه را نمی‌کند که دیزی را «ضعیفه» خطاب کند. چانینگ تاتوم نقشی کوچک اما به یاد ماندنی فردی که گرچه یکی از هشت نفر نیست را بازی می‌کند اما نباید نادیده گرفته شود.

تارانتینو «هشت نفرت انگیز» را با وسترن‌های وایداسکرین یک دوران قدیمی در ذهن ساخته است. نسخه «رودشو»، که تنها به صورت ۷۰ میلی متری در طول دو هفته اول نمایش فیلم موجود است، نشان دهنده عشق کارگردان به گرفتن نماهای لنداسکیپ و بهترین استفاده از موسیقی دلنشین موریکونه است [که ما را به یاد موسیقی او برای سرجیو لئونه و موسیقی المر برنشتاین برای «هفت دلاور»( The Magnificent Seven) می‌اندازد]. ادیت اکران عمومی «هشت نفرت انگیز» آهنگ سریعتر تنگاترسی دارد و برخی از نماهای گرند ویستا را محدود می‌کند و تنفس را حذف کرده است.

از نظر لحن و رویکرد کلی، «هشت نفرت انگیز» بیشتر به «جانگوی رها شده»( Django Unchained) شبیه است تا به هر یک از فیلم‌های دیگری که تارانتینو ساخته است. با این حال، سطح خشونت و شوخی سیاه فیلم به «پالپ فیکشن» نزدیک‌تر است. و در حالی که هیچ‌یک از فیلم‌های تارانتینو از نظر بی باکی بالاتر از «پست فطرت های لعنتی»( Inglourious Basterds) قرار نمی‌گیرند، اما «هشت نفرت انگیز» به آن نزدیک می‌شود. درست وقتی که فکر می‌کنید می‌دانید که دارید به کجا می‌روید….. احتمالاً دارید اشتباه می‌کنید. هیچ فیلمی در سال ۲۰۱۵ به اندازه این فیلم به من انرژی نداد و گرچه اعتراف می‌کنم که برخی تابوشکنی های فیلم ممکن است برای برخی بیننده ها مناسب نباشد، اما آن‌هایی که از فیلم‌های قبلی تارانتینو لذت برده‌اند امسال را با یک سور به پایان می‌برند.

کناف – انجام پروژه های مهندسی عمران - پروپوزال آماده - لوله پلی اتیلن - اسکلت فلزی

فیلم «جنگ داخلی» با حضور مرد مورچه‌ ای وکاپیتان آمریکا اکران میشود

در حالی که مراحل پیش تولید فیلم سینمایی «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» (Captain America: Civil War) به پایان می‌رسد، خبرها در مورد این فیلم هم بیشتر می‌ شود.

بنابر گزارش سینما باکس به نقل از تسنیم، مسئولان مارول در حالی لیست بازیگران و خلاصه داستان «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» را منتشر کردند که به نظر می‌رسد منتظر بودند چند روزی از اکران «انتقام جویان: عصر اولتران‌» بگذرد.

از آنجایی که «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» ادامه «انتقام جویان: عصر اولتران‌» به حساب می‌آید و نخستین فیلم بعدی مارول در سال آینده خواهد بود، حساسیت روی آن بیشتر از فیلم‌های دیگر است.

هفته گذشته با خبر شدیم مارتین فریمن هم به جمع بازیگران این فیلم اضافه شده است. فریمن که سابقه بازی در نقش بیلبو بگینز مجموعه «هابیت» پیتر جکسون را هم دارد قرار است در این فیلم کنار رابرت داونی جونیور ستاره مشهور مجموعه فیلم‌های «مرد آهنی»، اسکارلت جوهانسون که در دنیای سینمایی مارول نقش ناتاشا رومانف یا بیوه سیاه را بر عهده دارد و آنتونی مک‌کی که نقش «فالکون» را تکرار می‌کند، حضور پیدا کند.

پیش از این حضور کریس ایوانز در نقش «کاپیتان آمریکا» قطعی شده بود. حالا خبر رسیده که به جز این بازیگران نام آشنا، پل راد که امسال در نقش «مرد مورچه‌ ای» روی پرده سینماها می‌رود و چادویک بوزمن که به زودی نقش «پلنگ سیاه» را بر عهده می‌گیرد هم در «کاپیتان آمریکا ۳» بازی خواهند کرد.

خیلی از بازیگران اصلی «انتقام جویان: عصر اولتران‌» مثل پل بتانی، جرمی رنر، الیزابت اولسن و سباستین استان و آنتونی مک کی هم  با نقش سابقشان در فیلم حضور خواهند داشت. گفتنی است این فیلم هم مثل قسمت دوم مجموعه توسط آنتونی و جو روسو کارگردانی خواهد شد. این فیلم در ماه می سال ۲۰۱۶ اکران خواهد شد.

«کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» قرار است داستان گروه جدید «انتقام جویان» باشد که با فشارهای سیاسی رو به رو است و در همین حال باید با یک قدرت جدید جهانی مبارزه کند. گفتنی است این فیلم مقدمه‌ای بر «انتقام جویان: جنگ بی نهایت قسمت اول» خواهد بود. فیلمی که آن هم توسط برادران روسو کارگردانی خواهد شد.

سقف کناف - مشاوره پایان نامه - آبپاش هانتر -  اسکلت فلزی

نقد وبررسی بازیگران فیلم «انتقام جویان: عصر اولتران»

انتقام جویان تعداد بسیاری از ابرقهرمانان مارول را در قالب فیلم جدید بر روی پرده آورده است؛ به همین دلیل مجبور شدیم تا در دو قسمت به معرفی و بررسی آنها پبردازیم که هم اکنون در حال مطالعه قسمت دوم این مقاله هستید.

کریس ایوانز (استیو راجرز / کاپیتان آمریکا) – (Chris Evans (Steve Rogers / Captain America

کریس ایوانز بیشتر با نقش هایی که به عنوان کاپیتان آمریکا در سری فیلم های سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ ایفا کرده است و البته فیلم جدید این سری « کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» شناخته می شود. ولی قطعاً این فیلمها تنها فیلم هایی نیستند که که ما چهره او را در آن ها دیده باشیم. او ۱۵ سال است که بر پرده سینما ها حضور دارد. با ایفای چند نقش کوچکتر در قسمتی از یک فیلم ابرقهرمانانه دیگر به نام «چهار شگفت انگیز» و همچنین فیلم «اسکات پلیگرام در مقابل جهان» به ایفای نقش پرداخته است.

هایلی اتول (پگی کارتر) – (Haley Atwell (Peggy Carter

دوران کودکی هایلی در انگلیس سپری شد او مدام در حال مسافرت به میسوری آمریکا بود تا پدرش را ببیند. اما زمانی که مسافرت نمیکرد سعی اش بر آن بود که از نمایش ها و تئاتر استفاده کند؛ که بعدها باعث شد که جرقه ی بازیگری در او شکل بگیرد.

او قبل از ورود به دنیای هالیوود در یک میبنی سریال ساخته ی شبکه بی بی سی حضور یافت. هایلی نقش پگی را از اولین فیلم کاپیتان آمریکا بر عهده گرفته است. او همچنین عضو تیم سریال «مأموران شیلد مارول» و «مأمور کارتر» نیز هست. علاوه بر این در فیلم «مرد مورچه ای» که در ۱۷ جولای اکران می شود نیز حضور خواهد داشت.

اسکارلت جوهانسون ( ناتاشا رومانوف/بیوه ی سیاه) – (Scarlett Johansson (Natasha Romanoff/Black Widow

اسکارلت جوهانسون حضور مؤثر خود در هالیوود را از سال ۱۹۹۴ با به دست آوردن چند نقش اصلی که از ان میان می توان به نقش هایی در فیلم های «گم شده در ترجمه»، «دختری با گوشواره مروارید»، «حیثیت»، «دختر دیگر بولین»، «ما یک باغ وحش خریدیم» و «لوسی» اشاره کرد؛ البته تمام اینها غیر از نقش آفرینی های او در فرانچیزهای مارول است.

جوهانسون در طول فیلمبرداری «انتقام جویان: عصر آلترون» نخستین فرزند خود را به دنیا آورده است.

دون چیدل (کلنل جیمز رودس / ماشین جنگی) – (Don Cheadle (Colonel James Rhodes / War Machine

دون چیدل مدت مدیدی است که در صحنه حضور دارد. او حتی در چند قسمت از سری «شاهزاده های شیرین و زبر و زرنگ» و همچنین «وقت گذرانی با آقای کوپر» ظاهر شد. اما این ها تنها قدم های اولیه بودند. او بیشتر با نقش آفرینی فوق العاداش در فیلم «هتل رواندا»، «تصادف»، «پرواز»، سری فیلم های اوشن ( یازده یار اوشن)، «سلطنت بر من» در خارج از دنیای مارول ظاهر شده است.

پل بتانی ( جارویس / دیده بان) – (Paul Bettany (Jarvis / The Vision

پل بتانی در خانواده ای اهل تئاتر زاده شد. او بسیار زود شروع به کار کرد. او در فیلم های «داستان شوالیه ها»، «بوسه بوسه بنگ بنگ» و «یک ذهن زیبا» ظاهر شده است. اینها تنها چند نمونه از فیلم های او بوده است. او با جنیفر کانلی ازدواج کرده است و هم اکنون دارای دو فرزند است. پس از همبازی شدن با استلن اسگارزگارد در سه فیلم، نام فرزند بزرگترش را استلن گذاشت.

آنتونی مکی (سم ویلسون / شاهین) – (Anthony Mackie (Sam Wilson / Falcon

آنتونی مکی در ابتدا میخواست که مهندس شود اما رویای تبدیل شدن به یک بازیگر، پافشاری کرد و توانست از مدرسه جولارد فارغ التحصیل شود. کارنامه او چیزی جز موفقیت را شامل نمی شود. او در دنیای مارول بازیگر جدیدی است؛ اما او در فیلم های «قفسه درد»، «عزیز میلیون دلاری» و «فولاد واقعی» خود را نشان داده است.

کلودیا کیم (دکتر چو) – (Claudia Kim (Dr. Cho

کلودیا کیم با نام کیم شو هیون در کره ی جنوبی متولد شده است. او نقش های کوتاهی در مجموعه های تلویزیونی ایفا کرده است که از آنها می توان به «مارکوپلو» اشاره کرد. اما بازی او در «انتقام جویان: عصر اولتران» اولین تجربه فیلم بلند او می باشد.

ساموئل ال جکسون (نیک فیوری) – (Samuel L. Jackson (Nick Fury

ساموئل جکسون کاراکتر شناخته شده هم بر روی پرده و هم دور از آن است. او بیش از چهل سال است که بر پرده ی نقره ای سینما در نقش های اصلی و به یاد ماندنی ظاهر می شود. جکسون با داشتن ۳۰ جایزه و ۶۰ نامزدی به جایگاه ی افسانه ای دست یافته است و در راهروی مشاهیر هالیوود ستارهای دریافت کرده است.

استلان اسگارزگارد (اریک سلویک) – (Stellan Skarsgard (Erik Selvig

این بازیگر متولد سوئد از دهه ۶۰ میلادی مشغول نقش آفرینی است و هیچ نشانه ای از توقف و سستی در او دیده نمی شود. بازی های قابل ذکر او، حور در «ویل هانتینگ نابغه»، «دختری با خالکوبی اژدها» ، «بی خوابی» و «دوستی» می باشد. او پدر هشت فرزند است که پنج تن از آنها بازیگرند که الکساندر اسکارزگارد نیز جز آنهاست.

اندی سرکیس (اولیسیس کلاو) – (Andy Serkis (Ulysses Klaw

اندی سرکیس در فیلم های مهمی نظیر «کینگ کنگ»، «حیثیت»، و سری «سیاره ی میمون ها» ظاهر شده است. مشهورترین نقش آفرینی او به عنوان هنرمند موشن کپچر و صدای نقش «گالوم/ اسمیگل» در سری «ارباب حلقه ها» می باشد؛ او مجبور بود برای دست یابی به جلوه های مناسب و صدای مورد نظر صحنه ها را دوبار بازی کند. اما به دلیل این که شخصیت او توسط رایانه متحرک سازی شده بود فاقد شرایط لازم برای نامزدی دریافت اسکار نقش مکمل تشخیص داده شد او همچنین نقش هایی را در فیلم های «کتاب جنگل: ریشه ها» و «جنگ ستارگان: بیداری نیروها» ایفا می کند.

لوو فریگو (صدای هالک) – (Lou Ferrigno (Hulk voice

او افسانه پشت شکل گیری سری تلویزیونی هالک در سال ۱۹۷۸ می باشد. او در نقش ها و سریال های تلویزیونی دیگر نیز حاضر شده است ولی هیچ یک به موفقیت بین المللی هالک شگفت انگیز دست نیافتند. او به دلیل این که این صدا را برای فیلم های هالک به ارمغان آورده است بسیار مورد احترام است.

سقف کاذب - انجام پایان نامه مدیریت - آبپاش مخفی شونده- ساخت سوله

نقد و بررسی فیلم «والرین» در سینما علمی تخیلی

لوک بسون کارگردان مشهور فرانسوی با دین دیهان و کارا دلوینی در یک پروژه علمی تخیلی همراه می‌شود.

بنابر گزارش سینما باکس به نقل از مهر، «والرین» (Valerian) فیلمی اسطوره‌ای علمی-تخیلی است که فیلمبرداری آن اواخر امسال آغاز خواهد شد. لوک بسون که با فیلم اکشن «لوسی» موفقیتی بزرگ را تجربه کرد و بیش از ۴۵۰ میلیون دلار فروش را ثبت کرد، پروژه بعدی اش را معرفی کرد.

وی برای فیلم بعدی‌اش که اقتباسی از یک رمان علمی تخیلی گرافیکی به نام «والرین » است، با دین دیهان و کارا دلوینی همکاری می‌کند. او دیروز این خبر را در توییترش اعلام کرد.

بسون خودش فیلمنامه این فیلم را می‌نویسد و آن را فیلمبرداری می‌کند. همسرش ویرجین بسون سیلا نیز در این پروژه همکار وی خواهد بود.

در این فیلم که بر مبنای دو شخصیت اصلی به نام والرین و لورلین و در آینده زمین شکل می‌گیرد، دیهان در نقش شخصیتی بازی می‌کند که سفری در زمان را قبول می‌کند. نقش همکار مو قرمز او یعنی لورلین را دلوینی ایفا خواهد کرد. تهیه این فیلم اواخر امسال آغاز می‌شود تا تابستان ۲۰۱۷ اکران جهان خود را تجربه کند.

کتاب «والرین» بیش از ۱۰ میلیون نسخه در جهان فروخت و به ۲۱ زبان ترجمه شد. این کتاب در سال ۱۹۶۷ توسط پی‌یر کریستین و ژان کلود مزیره فرانسوی نوشته شده است.

سقف کناف - مشاوره پایان نامه - آبپاش هانتر - اسکلت فلزی

نقد و بررسی فیلم (Insurgent (2015

منتقد: جیمز براردینلی - امتیاز : ۵۰ از ۱۰۰

در نقدی که درباره «ناهمگون/Divergent»، نخستین فیلم از مجموعه چهارگانهای که «شورشی/Insurgent» دومین فیلم آن مجموعه محسوب میشود، منتشر کردم نوشتم، «ناهمگون برای ورود به یک دنیای جدید مدخل ارزندهای است. این واقعیت و جامعهای است که، با بررسی دقیق‌تر، می‌تواند عطش تماشا را در بیننده افزایش دهد.» در واقع، «ناهمگون» به نظر مقدمه داستانی بزرگ و چشمگیری است که انتظار داشتم (حداقل تا حدی) در «شورشی» روایت شود. متأسفانه، به نظر می‌رسد که «شورشی» به جای ایجاد ستون فقرات مسیر روایی این مجموعه داستان تنها در حد و اندازه یک خلأ پرکن ظاهر شده است. اتفاقات زیادی در طول زمان ۱۱۹ دقیقهای این فیلم رخ نمی‌دهند و آنچه هم رخ می‌دهد به طرز ناامیدکننده ای خیلی کلی است. «شورشی» برای سناریوی نزاری که نمایش می‌دهد بیش از حد طولانی است و کمتر وارد وادی شخصیت پردازی معنادار می‌شود و پر است از شخصیت‌هایی که خیلی ضعیف ساخته و پرداخته شده‌اند.

نقطه کانونی فیلم معادل دنیوی یک جعبه معمای چینی است: محفظه غیرقابل نفوذی که تنها توسط انسانی موسوم به «ناهمگون» که در هر پنج زمینه (دانش، شجاعت، از خودگذشتگی، رفاقت و صداقت) قدرتمند است و این را با موفقیت در چالش‌های مختلف سایبری اثبات می‌کند باز میشود. این مفهومی احمقانه است و عملکرد ناشیانه «شورشی» نمی‌تواند متقاعدمان کند که این صرفاً یک مک گافین نیست. رهبر دیکتاتور و بدطینت سابق دسته دانشمندان، ژانین (با بازی کیت وینسلت) این جعبه را در اختیار دارد و معتقد است که اسرار آن جعبه امکان اجرای تاکتیک‌های قلدرمآبانه وی را فراهم خواهند آورد. بنابراین، او تریس (با بازی شیلین وودلی) تنها «ناهمگونی» که توانسته رتبه ۱۰۰% را به دست بیاورد، پیدا و اسیر می‌کند. این منجر به مجموعهای از بازی‌های طولانی مجازی می‌شود که در آن‌ها تریس نقش فرعی را در جلوههای ویژه بازی می‌کند. این سکانس‌ها تا حدی شبیه بازی‌های ویدئویی در آمده‌اند و فاقد تعلیق یا تنش (دراماتیک یا غیره) هستند. آن‌ها فقط فیلم را طولانی و بیننده را کسل می‌کنند.

البته در فیلم چیزهای دیگری نیز وجود دارند. پناهنده‌هایی که در پایان «ناهمگون» از شهر گریخته بودند حال به دنبال راهی برای بازگشت و سرنگونی ژانین می‌گردند. در پایان آن فیلم، فور (با بازی تئو جیمز) مجبور با ایجاد ائتلاف ناخوشایندی با مادرش که قبلاً فکر می‌کرد مرده است، اِوِلین (با بازی نائومی واتس)، شد. داستان عشقی بین تریس و فور در درجه چندم اهمیت قرار گرفته است، گرچه این دو تا جایی که درجه PG-13 به آنها اجازه دهد با هم عشق بازی می‌کنند. به هر حال به نظر می‌رسد که کشش عشقی که در فیلم اول بین شیلین وودلی و تئو جیمز قوی جثه وجود داشت در جریان این دو فیلم از بین رفته است. تریس همچنین باید بر خیانت برادرش کالب (با بازی انسل الگورت) و پیتر دورو (با بازی مایلز تلر) که با ژانین متحد شده‌اند غلبه کند. (هر دو بازیگر اتفاقاً نقش عاشقان وودلی را در فیلم‌های قبلی‌اش بازی می‌کردند- تلر در «اکنون شگفت انگیز/The Spectacular Now» و الگورت در «بخت پریشان/ The Fault in Our Stars»).

یکی از بسیار نکات ناامید کننده در «شورشی» روش برخورد فیلمنامه با تریس است. گرچه ممکن است از نظر برخی مقایسه شخصیت وودلی با شخصیت کتنیسِ جنیفر لورنس در «بازی‌های مرگبار» منصفانه نباشد، اما به نظر من کاملاً هم به جا است چون این دو نقاط مشابه زیادی دارند. با این حال، در حالی که کتنیس در دومین قسمت از حماسه خود به تدریج رشد کرده و به درجه فرماندهی روی پرده رسیده، تریس پسرفت کرده است. گاهی اوقات، باعث می‌شود که احساس کنیم نقش مکمل را در «شورشی» بازی می‌کند و کمترین شاهدی دال بر رشد و پیشرفت او دیده می‌شود. وودلی بازیگر خوبی است و بیننده کماکان با این شخصیت همدلی می‌کند اما تریس نمی‌تواند از شر علامتی محوناشدنی خلاص شود. بسیاری دیگر از بازیگران این فیلم مانند کیت وینسلت و نائومی واتس بنابر دلایلی غیر از یک ضرورت خلاقانه در فیلم حضور دارند و همه چیز دست به دست هم داده تا مایلز تلر صحنههای فیلم را با آن پوزخند و بازی دوپهلویش از آن خود کند.

نمایش فیلم از دوران فرا آخرالزمانی شیکاگو خوب است گرچه گفتن چنین چیزی از پشت مه ناشی از تبدیل ضعیف فیلم از نسخه سه بعدی کار دشواری است. نظر رابرت شونتکه، کارگردان فیلم، لحاظ شده است. آن‌هایی که فیلم را در IMAX 3D می‌بینند بیشتر گیج خواهند شد. نسخه مقدماتی IMAX 3D (۱۰….۹….۸…..) یکی از بهترین کاربردهای سه بعدی تا به امروز در سینماها است ولی تماشای فیلم ضعیف «شورشی» در این سینما تنها نشان می‌دهد که این فیلم چقدر بد تبدیل شده است. «غیرقابل دیدن» واژهای است که به ذهن می‌آید و باور کنید که این اغراق نیست. اگر می‌خواهید این فیلم را تماشا کنید غیر از فرمت دو بعدی سراغ چیز دیگری نروید.

یکی از نکات مثبت فیلم این است که کشتن و خشونت در آن روند رو به رشدی را طی می‌کنند. وقتی پای اعدام دشمنانشان به میان می‌آید این شخصیت‌ها کوچک‌ترین شکی به دل راه نمی‌دهند. چندین مرگ غیرمترقبه در «شورشی» رخ می‌دهد و البته با شتاب غیرمعمولی این مرگ‌ها رخ می‌دهند. حال منتظر اوج این مجموعه در فیلم‌های سوم یا چهارم هستیم. بار دیگر در فیلم مرگی جعلی رخ می‌دهد که می‌توان آن را هم ادای دین و هم سرقت از نسخه Amok Time «پیشتازان فضا / Star Trek» (بستگی به این دارد که چقدر نسبت به سازندگان «شورشی» لطف دارید) در نظر گرفت.

«شورشی» بیشتر از آن که بد باشد ناشیانه است، اما از آن جهت ناامید کننده است که جهان سازی «ناهمگون»، که شرایط را برای اتفاقی پرشتاب‌تر از آنچه در این دنباله می‌بینیم هموار می‌کرد، را هدر می‌دهد. بر اساس سنت سایر فیلم‌های مختص نوجوانان، آخرین کتاب از این سه گانه، «وفادار/ Allegiant» به دو فیلم تبدیل شده است؛ حال باید صبر کرد و دید آیا آن فصل‌ها می‌توانند وعده نسخه اول را عملی کنند یا مانند این نسخه صرفاً برای به جیب زدن دلارهای سخت به دست آمده طرفدارانشان روی پرده می‌روند.

منبع ترجمه نقد: نقد فارسی

سقف کاذب - انجام پایان نامه مدیریت - آبپاش مخفی شونده- ساخت سوله